Fyrir aðeins fjórum árum var Dóra orkulítil, pirruð og með bauga undir augum.
top of page
Search

Fyrir aðeins fjórum árum var Dóra orkulítil, pirruð og með bauga undir augum.

Hún hafði þjáðst af meltingartruflunum frá því á unglingsárum og hélt að lífið væri bara svona. Þá kynntist hún aloe vera safanum og líðan hennar gjörbreyttist. „Allir sjúkdómar hefjast í meltingarvegi“

Við erum fyrst núna að skilja hversu mikið er til í þessum orðum.


Dóra er núna geislandi af orku og vinnugleði en hvenær fór hún fyrst að finna fyrir þessum einkennum?

„Í raun byrjaði þetta þegar ég var unglingur. Ég greindi verkina ekki sem meltingartruflanir því ég gerði mér ekki alveg grein fyrir hvað var að. Ég var oft með kviðverki sem ekki tengdust tíðarhringnum. Var auk þess með mikla hægðatregðu.



Þar að auki var þetta mér mikið feimnismál og á þessum tíma ræddi fólk sjaldan um svona vandamál við vini og vinkonur. Ég fékk reglulega magakrampa á þessum árum og fór þrisar til fjórum sinnum í viku í rúmið á kvöldin með slæm krampaköst.


Ég eignaðist fjögur börn á átta árum og fór því nokkuð oft til kvensjúkdómslæknis. Hann greindi hjá mér þarmastíflu og sagði mér að passa upp á meltinguna. Ég vissi hins vegar ekkert hvað ég átti að gera. Mér var aldrei sagt hvernig ég ætti að fara að því. Ég reyndi ýmislegt, reyndi að bjarga mér sem best ég gat.

Ekkert af þessu virkaði hins vegar á mig.“

„Ég er alin upp á hefðbundnum íslenskum mat, fiskur og lamb. Þótt ekki hafi verið mjög mikið grænmeti á boðstólum þegar ég var barn kynntist ég ekki skyndibitafæði fyrr en ég varð unglingur.


Þegar ég kynntist aloe vera safanum gerði ég mér fyrst grein fyrir hvað ég var orðin slæm og hversu rík áhrif á allt mitt líf þessi einkenni höfðu. Ég var farin að fá sveppasýkingar einu sinni í mánuði. Reyndar vissi ég að ef ég hætti að borða sykur, sleppti öllum kolvetnum úr fæðunni og hætti að drekka kaffi þá gæti ég að öllum líkindum haldið sveppunum niðri. Ég vildi hins vegar helst borða bara það sem mér þótti gott þannig að það gat reynst erfitt að útiloka allar fæðutegundir sem innihéldur kolvetni og sykur auk koffíns.


Ég var líka alltaf með höfuðverk sem hugsanlega gat stafað af vöðvabólgum. Eftir að ég fór að taka aloe vera safann hurfu öll þessi einkenni og því tel ég að þau hafi hreinlega stafað af næringarskorti þar sem ég vann ekki nógu vel úr fæðunni. Á aðeins þremur vikum fann ég mun á líðan minni og eftir þrjá mánuði var ég orðin rosalega fín og mér batnaði með hverjum deginum sem leið.“


„Dökku baugarnir undur augunum eru alveg horfnir,“ segir hún, „Hárið er betra en áður og húðin líka. Það voru ýmis smáatriði sem maður sættir sig við að gerist af því að maður sé að eldast. Áður en ég fór að taka safinn sætti ég mig við að lifa með þessum einkennum.

Margar konur finna fyrir skapsveiflum á meðan á tíðarhringnum stendur og ég fann það líka af og til. Aloe Vera safinn virðist jafna þær út og ég hef náð mun betra andlegu jafnvægi. Ég sóttist mjög eftir að ná ákveðinni slökun og ró og nú finnst mér það hafa tekist. Áður þurfti ég einnig að eiga tvær fatastærðir því maginn var svo útþaninn á kvöldið að ég gat ekki notað sömu fötin og ég komst í á morgnana. Ég hef alltaf verið grönn en þrátt fyrir það fannst mér ég ekki geta klæðst öðru en víðum fötum því það er ekkert smart að vera með kviðinn út í lofið.


Þetta hafði svo sem ekki góð áhrif á kynlífið heldur því sá sem er með magakrampa, sveppasýkingu og útþaninn kvið hugsar sjaldnast um annað en að hjúfra sig undir sæng og fara að sofa á kvöldin. Líðan mín hafði þannig áhrif á alla þætti lífs míns. Ég varð líka þyngri í skapi, hafði minna gaman af að hafa mig til og fór þar af leiðandi sjaldnar út. Fæstir í kringum mig, fyrir utan manninn minn, höfðu þó hugmynd um að mér liði illa. Ég sagðist alltaf hafa það fínt ef ég var spurð og í raun gerði ég mér varla sjálf grein fyrir að líðan mín væri verri en við mætti búast fyrr en mér fór að líða betur. Ég hélt að stór hluti af þessum einkennum fylgdi því að eldast.“


„Í dag er ég loks farin að átta mig á hvaða fæðutegundir ég þoli og hverjar ekki,“ segir Dóra. „Ég byrjaði að finna fyrir alvarlegum meltingatruflunum á unglingsaldri en það er fyrst núna sem mér hefur tekist að finna út hvað sé best fyrir mig að borða. Ég skil til dæmis í dag hvers vegna ég gat aldrei borðað jógúrt þegar ég var barn og hvers vegna ég kúgaðist þegar ég reyndi að borða skyr.


Grófir trefjar á ég einnig erfitt með að þola. Þessi klassísku ráð til að bæta meltinguna þ.e. meiri trefjar, áttu því alls ekki við í mínu tilfelli. Flestar konur kannast við að fá „æði“ fyrir einhverjum tilteknum fæðutegundum, m.a. þegar þær eru ófrískar. Líkaminn er venjulega að kalla á einhver efni sem hann vantar. Ég man ekki eftir að hafa fengið slíkt fyrr en á þriðju meðgöngu. Þá sótti ég ótrúlega mikið í grænt grænmeti. Ég var og er rosalegur gikkur og borða eingöngu það sem mér þykir gott.


Flestir taka það sem sjálfsögðum hlut að þeim líði vel líkamlega.

Ef eitthvað bjátar á fara þeir til læknis og fá lyf sem í flestum tilfellum slá á einkeinnin en lækna ekki orsökina.

Ég veit hins vegar að um leið og meltingin komst í lag hjá mér sá líkaminn sjálfur um að laga það sem eftir var.

Dóra hefur trú á því að sé meltingarvegurinn hreinn skilar það sér til allra annarra líffæra.

Líkamleg vellíðan skili sér í meiri andlegri orku og gleði. Hún þakkar aloe vera safanum þessa miklu breytingu. Það vekur henni hins vegar undrun hversu auðvelt hún átti með að sætta sig við líðan sína áður nú þegar hún veit hvernig hraust fólk hefur það almennt.



Ég vil ítreka að aloe læknar ekki neitt, en með því að drekka aloe þá ertu að gefa líkamanum það sem hann þarf til að hann nái að viðhalda heilbrigðri starfsemi innan frá og út!

Eins og Hippocrates sagði;

„Látið matinn vera lyfin og lyfin vera matinn“



81 views0 comments

Recent Posts

See All
bottom of page